Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου “Φαγητό… μια λέξη πολλά ερωτήματα”
Εδώ είμαστε πάλι, για να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πως λειτουργεί η ψυχή μας σε σχέση με την απόλαυση της γεύσης ή την απόλαυση της στέρησης. Αρχικά αν βρούμε τον λόγο που καταφεύγουμε ή αποφεύγουμε το φαγητό είναι μια αρκετά δυναμική προσπάθεια για τη λύση , ίσως και η πιο σημαντική για όλους εμάς που είμαστε παντοδύναμοι και έχουμε τα κότσια να φτάνουμε στα άκρα τον οργανισμό μας!
Γλυκούληδες ;
Για ελάτε εδώ και πείτε μου…Πόσο απολαυστική είναι μια ωραία πίτα; Τόση απόλαυση παίρνει και η ενοχή όταν τρώτε πέντε κομμάτια αντί για ένα! Είμαι σίγουρη ότι δεν αρκεί ένα κομμάτι. Παρόλα αυτά τι είναι πιο σημαντικό; Να μάθουμε στον εαυτό μας το φτάνει και να τον παραδεχτούμε που τα κατάφερε στο τέλος της ημέρας; Η να τα φάμε και τα πέντε και μετά να ακυρωθούμε πάλι ; ποιος είναι ο δυνατός πια ; ένα στομάχι με μέγεθος όσο η μπουνιά σου; Ή ολόκληρος ο εγκέφαλος σου που το ξεπερνάει κατά πολύ; Στην τελική ποιο όργανο δίνει την ‘’εντολή’’ στο στομάχι; Όχι για να λέμε τα σύκα σύκα ..!
Τα πάντα είναι θέμα πίστης – συγκεκριμένα για την όρεξη είναι θέμα πίστης στον εαυτό μας. Μπορώ να οργανωθώ γιατί το έχω ξανακάνει. Αν όχι σε διατροφή, το έχω κάνει σε εξίσου σημαντικούς τομείς. Δεν έχω οργανώσει εγώ το σπίτι μου; Στην οικογένειά μου δεν έχω συνεισφέρει; Στους φίλους μου; Δεν είμαι τίμιος , ευαίσθητος , φιλότιμος , αγαπητός;; Έχω κι άλλες αδυναμίες , όχι γιατί είμαι φτερό στον άνεμο, αλλά γιατί είμαι άνθρωπος. Ξέρετε… είναι τόσο ανακουφιστικό , αλλά και αληθινό συνάμα να αποποιείσαι καμιά φορά το αίσθημα της παντοδυναμίας ή του αλάθητου.. Για να φτάνει κάποιος σε τέτοιο σημείο απογοήτευσης και ακύρωσης του εαυτού του , μάλλον κάποιος στόχος του χάθηκε.. Και ποιος ήταν αυτός; – Ότι πίστευε πολύ βαθιά μέσα του… πως έπρεπε – μπορούσε να τα καταφέρει να αγγίξει την τελειότητα που ο ίδιος έχει ορίσει.
Βρισκόμαστε λοιπόν σε ένα σημείο που πρέπει να επιλέξουμε αν θα συγχωρούμε τον εαυτό μας ή όχι . Αν τον συγχωρούμε , μπορούμε και αυτόματα να τον βοηθήσουμε να επανορθώσει με στοργικό τρόπο και όχι εκδικητικό. Άρα έχουμε ελπίδες νίκης! Έπεται συνέχεια για τους καλούς μας ασπαρταμούληδες που τόσο προσπαθούν και εκείνοι με τα μέσα τους!
Dr. Πρασίνου Τζορμπατζάκη Πένη
Ειδ/νη Ψυχίατρος
Τηλ: 694 3939501
